PICkit™2 Donanımı

[istinaf duvarı]

PICKIT™2 DONANIMI

Resim picproje'den Erol YILMAZ'ın PICkit™2'sine aittir. Pickit2 vpp voltage level error konusunda yaptığı paylaşımdan alıntı yapılmıştır.

USB Güç Kaynağı ve Bağlantısı
PICkit™2 USB ile çalışan bir cihazdır. Gücü USB portundan alır. Varsayılan olarak mini-B konektörü (J2)kullanılır. Ancak klon cihazlarda Standard-B veya Standard-A tipinde konektörler de kullanılabilir. USB spesifikasyonu gereğince A tipi konektörlerin downstream(host) portlarda, B tipi konektörlerin de upstream (Receptable) portlarda kullanılması gerekmektedir. PICkit™2 receptable cihaz olduğu A tipi konektör kullanılması standartlara uygun değildir ve dolayısı ile tavsiye edilmez.  PICkit™2 üzerindeki port upstream olduğundan üzerinde B tipi bir konektörle gelir.

Bir birimlik güç miktarı USB 2.0'da 100mA, USB 3.0'da 150mA'dir.  USB 2.0'da bir bağlantı noktasından maksimum 5 birim yük çekilebilir ve USB 3.0'da bu 6'ya yükseltilmiştir. İki tür cihaz vardır: düşük güçlü ve yüksek güçlü cihazlar. Düşük güçlü cihazlar , USB 2.0'da minimum 4.4V çalışma voltajı  ile en fazla 1 birim yük çekebilir. PICkit™2 düşük güçlü bir cihazdır. Bu nedenle USB portundan en fazla 100mA (USB 3.0 portuna bağlı ise 150mA) akım çekmesine izin verilir.

PICkit™2 kendisi 75mA'e kadar akım çekebilir. Bu nedenle devre üzerinden programlama yapıyorken  çekilen akım 25mA ile sınırlandırılmalıdır. Devre üzerinde 5V hattında fazla güç çeken elemanlar varsa bu elemanların 5V beslemesi işlemci beslemesinden ayrılmalıdır. Aksi takdirde güç aşımı nedeniyle USB portunun kapanması sorunları ile karşılaşılabilir.

Girişte yer alan C5 ve C6 kondansatörleri dekuplaj kondansatörleri olup girişten alınan 5V beslemenin kararlılığı için kullanılır. 2,7kΩ'lık R34 direnci kırmızı buton revizyonu ile eklenmiştir. Görevi PICkit™2 USB bağlantısı kesildiğinde C5 ve C6 kondansatörlerini deşarj etmektir. Bu çok kısa süre içerisinde tak çıkar yapıldığında HID tanıma performansının iyileşmesine yardımcı olur.
 



PICkit™2'nin kalbi PIC18F2550 mikrodenetleyicisi olup, PICkit™2 program yazılımı  mikrodenetleyici ile D+ ve D- pinleri üzerinden haberleşir.
Dahili USB transceiver donanımına güç sağlamak için dahili 3.3V regülatör kullanılır. 3.3V beslemeyi stabilize etmek için 0,47uF'lik C7 kondansatörü kullanılır. C7, mikrodenetleyici  Pin 14'e mümkün olduğunca yakın yerleştirilmelidir.





PIC18F2550 ICSP™ Bağlantısı
PIC18F2550 PICkit™2 kartından sökmeye gerek olmadan devre üzerinden programlanabilir. Bazen PICkit™2 Bootloader'ının zarar görmesi nedeniyle PICkit™2 cihazı çalışmayabilir.  Bu durumlarda devre kartı üzerinde yer alan  ICSP bağlantısı (J1) üzerinden harici bir programlayıcı ile bootloader yüklemesi yaparak PICkit™2'nizi hayata döndürebilirsiniz.




PICkit™2 Vpp Gerilimi Üretimi ve Kontrol Mekanizması



Bu anlatım PICkit™3 için de geçerlidir. PICkit™2 Vpp voltajını üretmek için dahili bir boost converter devresine sahiptir. Girişteki C13 ve C14 kondansatörleri dekuplaj kondansatörleri olup bobinin oluşturduğu elektromanyetik gürültünün VDD_TGT hattı üzerinden devrenin geri kalanına sirayet etmesini önlemektir. Vpp_PUMP çıkışı yüksek lojik olduğunda Q4 transistörü açılarak V_TGT voltajını bobin üzerinden şaseye çeker. Q4 kapandığında bobin üzerinde yüksek voltaj indüklenir ve bu yüksek voltaj D3 üzerinden geçerek 47uF'lik C15 kondansatörünü şarj eder. PICkit™2'mizde sorun giderme kısmında Vpp voltajını aktif ettiğimizde çıkışta Vpp yerine Vdd voltajını görüyorsak Q4 transistörünün açık devre olduğu anlamına gelir. Q4 transistörü ve bunu süren Vpp_PUMP sinyaline odaklanılmalıdır. Vpp üretiliyor, ama bunu çıkışta göremiyorsak Q6 ve Q7 transistörlerine odaklanılmalıdır.

Kullanılan bobin minimum 200mA'lik kondansatör tipi bobin olmalıdır. Direnç tipi bobinleri mümkünse kullanmayınız.  D3'ün görevi Q4 transistörü açıldığında C15 üzerinde depolanan enerjinin gerisin geri deşarj olmasını önlemektir. Burada kullanılacak transistör yüksek kazançlı olmalıdır. Düşük kazançlı transistörler kullanıldığında yeterli kolektör akımı elde edilemeyeceğinden Vpp voltajının düşük çıkması gibi sorunlar ortaya çıkacaktır. Vpp voltajınız hala düşük çıkıyorsa R21 direncinin değerini azaltarak base akımını artırabilirsiniz. Base akımının artması kolektör akımını artıracağından Vpp voltajınız buna bağlı olarak yükselecektir. Base akımını 5mA'den fazla artırısanız transistör bir süre sonra bozulacaktır. Bunu unutmayın. 

C15'in 47uF olarak seçilmiş olması burada önemlidir.  C15 değeri düşük tutulursa Vpp voltajının üretim süresi azalacaktır. Ancak bu durumda yeterli enerji depolanamayacağı için programlama esnasında Vpp voltajının çökmesi gibi sorunlarla karşılaşılacaktır. Tam tersi olarak, C15 kondansatörünün değerini yüksek tutarsak kondansatörün şarj süresi uzayacağı için Vpp voltajının istenen seviyeye ulaşması için gereken süre artacaktır. Bu durumda programlama başlangıçlarında Vpp voltajı geç yükseldiği için programlama moduna girmekte sorunlara neden olacaktır. Bu nedenle 47uF olarak bırakmak en iyisidir.

R22 ve R24 ise oluşturulan Vpp voltajının seviyesini takip etmek için kullanılır. Dirençlerin görevi bir gerilim bölücü şeklinde davranarak yüksek Vpp voltajını işlemcinin okuyabileceği seviyeye(0-5V) çekmektir. PICkit™2 içerisinde müstakil bir Vpp kalibrasyon seçeneği yoktur. Bu nedenle PICkit™2'nizin Vpp voltajını doğru okuyabilmesi için bu dirençleri düşük toleranslı(≤%1) seçmeniz iyi olacaktır.

Q6 transistörünün görevi Vpp voltajını açıp kapatmaktır. Genel kural olarak NPN tipi transistörler Vee (GND) ile yük arasına bağlanırken, PNP tipi transistörler Vcc ile yük arasına bağlanır. Bu nedenle Vee seviyesinden daha yüksek olan Vpp gerilimini anahtarlayabilmek için PNP transistör kullanmak gerekir. Ancak Vpp gerilimi 12V iken işlemcimizin gönderdiği kontrol sinyali 5V'tur. PNP transistörün kesime gidebilmesi için VBE gerilimi -0,7V'tan yüksek olmalıdır. 5V sinyali direkt transistöre girdiğimizde VBE voltajı çok düşük(-7V) olacağı için transistörümüz sürekli açık kalacaktır. Q7'nin görevi işlemciden gelen 5V'luk sinyali terslemek ve Q6'yı kontrol edebileceğimiz Vpp seviyesine  yükseltmektir. Mantık basit, biz 5V ile Q7'yi kontrol ederiz, o da Q6'yı kontrol eder. Neden bir değil de iki transistör var sorusunun cevabı budur.

Bu transistörlerde arıza olduğunda arayüzden Vpp voltajını açtığımızda çıkışta voltaj göremeyiz. Bu transistörlerden birisi ve ikisi açık devreye düşerse Vpp voltajı üretilir ama çıkışta görünmez. Bu transistörler kısa devreye düşerek de arıza verebilir, bu da bir ihtimaldir. Bu durumda Vpp pinini float konumuna aldığımızda çıkışta Vdd voltajı sürekli bir biçimde görünecektir.

Q8'in görevi ise Vpp çıkışını düşük lojik seviyeye çekmek, yani hedef işlemcimize /MCLR sinyali iletmektir. Buna seri bağlı 100R'luk R28 direncinin görevi /MCLR aktifken çekilen akımı sınırlayarak Q8 transistörünün aşırı yüklenmesini önlemektir. /MCLR kutusunu işaretlediğimiz halde PIC resette tutulamıyorsa(hedef PIC'in /MCLR özelliğini kapatmadıysanız) Q8 transistörü arızalıdır.  Bunu test etmek için Vpp çıkışına 10k dirençle 5V verin. Arayüzden /MCLR ON/OFF yapın. Vpp pini 0,7V seviyesine düşmüyor sürekli 5V kalıyorsa Q8 arızalıdır.



PICkit™2 VDD gerilimi üretim mekanizması




Bu devre PICkit™3'te de mevcuttur. Anlatım PICkit™3 için de geçerlidir.

VDD gerilimi üretmek için işlemci içerisindeki PWM jeneratörü tarafından üretilen VDD_TGT_ADJ sinyali ile C8 kondansatörü şarj edilir. PWM sinyalinin görev yüzdesine bağlı olarak kondansatör üzerinde oluşan voltaj değişkenlik gösterecektir. OPAMP'ın + girişindeki voltaj, eksi girişindeki voltajdan daha küçük olduğunda OPAMP'ın çıkışı negatif olacaktır. Bu durumda P kanal olan Q1 mosfeti iletime geçecektir. Bu durumda C11 ve C14 kondansatörlerinin şarj olması nedeniyle voltaj hızla yükselecektir. Buna bağlı olarak OPAMP'ın + girişindeki voltaj yükselmeye başlayacaktır. OPAMP'ın + girişindeki voltaj – girişindeki voltaj seviyesinin üstüne çıktığında OPAMP pozitif çıkış vereceğinden MOSFET kesime gidecektir. C11 ve C14 kondansatörlerinde depolanan enerji hedef devrelerce kullanıldıkça kondansatörler deşarj olmaya başlayacak ve voltaj tekrar düşecektir. Bu durumda OPAMP tekrar negatif çıkış verecek ve kondansatörler şarj edilerek voltaj tekrardan yükseltilecektir.

Kullanılacak OPAMP, Rail to Rail özelliğine sahip ve en az 1MHz'lik kaliteli bir OPAMP olmalıdır. (Microchip firmasının MCP serisi ve TI firmasının OPA serisi OPAMP'ları önerilir.) Klon devrelerde yapılan en önemli hatalardan birisi LM358 gibi Rail to Rail olmayan ucuz OPAMP'ların kullanılmasıdır. Rail to Rail olmayan OPAMP'ların kullanılması halinde OPAMP çıkışında mosfeti sürmek için yeterli voltaj elde edilemeyeceğinden MOSFET'in akım sızdırması veya MOSFET'in tam doyuma ulaşmaması nedeniyle voltaj kararsızlığı sorunları ile karşılaşılacaktır. Mümkün mertebe çoklu OPAMP'lardan kaçınılmalıdır. Çoklu  OPAMP'lar içerisindeki kullanılmayan  OPAMP'ları tam olarak devre dışı bırakmak bir problemdir. Kullanılmayan bu OPAMP'lar girişlerindeki elektriksel gürültüleri kendi içinde yükselterek self osilasyon yapar. Bu da aynı die üzerinde yer alan kullanımdaki OPAMP'ın düzgün çalışamamasına sebep olur. Bu yüzden tekli OPAMP kullanın.

Kullanılacak MOSFET düşük RDS ON değerine sahip olmalıdır. -4.5V VGS voltajında, RDS ON değeri miliohm (mΩ) seviyelerinde olup, 1 ohm(Ω) seviyesini geçmemelidir. Aksi takdirde MOSFET üzerinde fazla gerilim düşümü olacaktır. Bu özellikle çıkış voltajını 5V'a getirmeye çalıştığınızda karşınıza bir problem olarak çıkacaktır.

R5 ve R6 OPAMP'a geri besleme sağlamak için gerilim bölücü olarak kullanılır. R7 direnci ise güç kapatıldığında hat üzerindeki kondansatörlerde küçük bir yük oluşturarak kondansatörlerin deşarjını sağlamak için kullanılır.


PICkit™2 VDD kontrol ve izolasyon mekanizması



Bu devre PICkit™3'te de mevcuttur. Anlatım PICkit™3 için de geçerlidir.

R12, R13, R26 ve U5-Q1 harici güç kaynağı olup olmadığını algılamak için kullanılır. VDD_TGT kapatıldığında hedef devredeki dekuplaj kondansatörleri nedeniyle bir miktar voltaj kalacaktır. U5-Q1'in buradaki temel görevi harici VDD yokken, VDD_TGT hattındaki kalıntı/statik voltajları şaseye çekerek hattaki voltajı sıfırlamaktır. VDD_TGT_N sinyali yüksek olduğunda U5-Q1 açılacaktır. (PICkit™3'te işlemci 3.3V lojik seviyede çalıştığından VDD_TGT_N sinyali buffer (U12) ile 5V seviyesine yükseltilmektedir. ) Bu durumda PIC18F2550,  VDD_TGT hattında harici güç kaynağı yoksa VDD_TGT_FB çıkışı 0 okuyacaktır. (Burada R13'ün görevi U5-Q1 açıldığında hat üzerinde bir direnç oluşturarak VDD_TGT hattının kısa devreye düşmesini önlemektir.) Ardından VDD_TGT_N sinyali düşük seviyeye çekilerek U5-Q1 kapatılacaktır. Bu durumda(güç kaynağı algılarsa) VDD_TGT_FB yüksek okuyacak ve algıladığı VDD değerini PC'ye gönderecektir. Aksi durumda VDD_TGT_FB düşük okuyacak ve harici VDD olmadığı bilgisini PC'ye gönderecektir. D4'ün görevi harici güç kaynağını devrenin geri kalanından izole etmektir. D4, çıkışta oluşacak voltaj kaybını azaltmak için yüksek akımlı shottky tipi bir diyot olmalıdır. Başka tür bir diyot kullanımı çıkışta fazlaca voltaj düşümüne sebep olacaktır. PICkit™2'de VDD 5V'a ayarlandığında çıkıştaki voltaj 4,8 – 4,9V civarındadır. Başka tür diyot kullanılması halinde çıkıştaki voltaj düşümü fazla olacaktır, özellikle bazı PIC'ler için 4,5V'un altı kritiktir. Programlama hatalarına sebebiyet verebilir.

U5-Q2 içeride üretilen VDD'yi çıkışa aktarma için kullanılır. R30, U5-Q2'in arızalanıp kısa devreye düşmesi durumunda PIC18F2550'ye zarar vermesini önlemek için koyulmuştur. R16 ise VDD_TGT_P sinyali yüksek olduğunda U5-Q2'nin gate'ini şarj ederek U5-Q2'nin kapatılmasını sağlar.
Kart üzerinde yeterli fiziksel alan olmadığından iki ayrı MOSFET yerine ikili MOSFET tercih edilmiştir. FDC6420C veya buna denk ikili MOSFET'in ülkemizde temini biraz zordur. Ancak bu çok büyük bir sorun değildir. Klon devre yaparken siz iki ayrı MOSFET kullanabilirsiniz. MOSFET'leri iyi seçtiğiniz takdirde bu bir problem olmaz. U5-Q2 yerine kullanılacak P kanal MOSFET düşük RDS ON değerine sahip olmalıdır. P kanal MOSFET, -4.5V VGS voltajında, RDS ON değeri mΩ'lar seviyesinde olmalı, mümkünse 1Ω'u geçmemelidir. En fazla 100-150 mΩ civarı bir RDS ON değeri idealdir.  Aksi takdirde çıkış voltajının bir kısmı MOSFET üzerinde düşüme uğrayacaktır. U5-Q1 yerine kullanılacak N kanal MOSFET için RDS ON değeri çok kritik değildir. Ancak PICkit™2 VDD_TGT_N sinyali 5V seviyesinde olduğundan seçilen MOSFET'in VGS voltajı 5V'tan düşük olmalıdır.

PICkit™2 VDD açma komutunu aldığında önce N kanal MOSFET'i aç kapa yaparak harici VDD olup olmadığını kontrolünü yapar. Harici VDD algılanmazsa VDD_TGT_ADJ sinyalini %100 yapmak sureti ile VDD değerini en yüksek seviyeye getirir. Ardından buradaki voltaj seviyesini bir ölçer. Şayet ölçülen değer 4,25V'tan daha düşükse VDD hattında bir problem olduğu uyarsını vererek çıkış vermez. Ölçülen değer 4,25V'tan daha yüksekse 5V gerilimin sağlıklı bir şekilde geldiğini kabul eder. Ardından VDD_TGT_ADJ çıkışından uygun değerde PWM sinyali vererek seçilen voltajı üretir. Hem voltaj kontrollü hem de 3,3/5V jumperlı klon yapmaya çalıştığımızda 3,3V modunda hata almamızın sebebi budur. Biz 3,3V moduna alıp VDD on yaptığımızda 5V hattında 3,3V gören cihaz 5V hattında kısa devre var deyip çıkış vermeyi reddetmektedir. PICkit™3'lerde bu durum biraz farklıdır. 5V kontrolü +5V hattı üzerinden 1/2'lik gerilim bölücü üzerinden geri besleme ile yapılmaktadır.


PICkit™2 ICSP Sinyal Üretim ve Gerilim Sıkıştırma Mekanizması


ICSP tanımına göre PGC yalnızca çıkış sinyalidir. PGD iki yönü bir sinyaldir. AUX, ICSP için kullanılmaz, ancak iki yönlü sinyal için kullanılabilir.  Ayrıca düşük voltajlı programlamada PGM sinyali için de kullanılabilmektedir. Teorik olarak bu üç sinyal de çift yönlü olarak kullanılabilir. Ancak PIC18F2550'nin RA2(PGD) ve RA3(PGC) TTL tipi I/O iken, RA4(AUX) Schmidth Trigger tipi I/O'dur.
PIC18F2550'nin kendisi 5V ile çalışmaktadır. 5V'luk hedef PIC'lerle direkt olarak çalışabilir. Ancak 5V desteklemeyen çok sayıda PIC vardır. Bazıları sadece 3.3V, 2.7V ile çalışabilir. Bu farklı voltaj seviyelerinde çalışan PIC'lerin PICkit kapsamında olması zorlu bir iştir. Bu zorluk basit bir voltaj kelepçe devresi ile çözülmüştür.
D1 ve R17 tarafından bir referans voltajı üretilir. Referans voltajı Q2, Q3 ve A5'in base'ini kontrol etmek için kullanılır. R17, transistörlerin çalışabilmesi için gerekli bir base akımı oluşturmak amacıyla kullanılır. D1 diyodu transistörlerin çalışabilmesi için gerekli -0.7V'luk Base-Emitter voltaj farkını temin etmek için kullanılmıştır.  Transistörlerin emitter terminallerindeki voltaj seviyesi base voltajının 0,7V fazlası, yani VDD_TGT-0,7+0,7=VDD_TGT, olacaktır. Bu şekilde PIC18F2550'den çıkan 5V sinyallerin genliği, transistörler tarafından VDD_TGT seviyesine çekilmektedir.
R10, R11; R14, R15 ve R19, R20 PIC18F2550'den çekilecek akımı sınırlamak için kullanılır. Çekilen akım (IOH)arttığında, çıkış voltajı(VOH) da düşeceğinden PIC18F2550 çıkışları güvenli bölgede çalışacaktır.

 
Görselin Kaynağı

R35 ve R36 PICkit™2'nin ilk tasarımlarında yoktur. Debug işlevinin düzgün çalışmasını sağlamak için kırmızı buton revizyonu ile ilave edilmiştir. PICkit™2 iletim yaparken hat 0 lojik seviyesine düştüğünde, üzerinde kapasitans nedeniyle bir miktar statik voltaj kalabilir. Bu nedenle 0 ve 1'lerin düzgün algılanamaması sorunu ortaya çıkmıştır.  Dirençler hat üzerinde kalan statik voltajları şaseye çekerek sinyalin daha temiz iletilmesine yardımcı olması için koyulmuştur. AUX pini, Schmidt-Trigger tipinde olduğu için, hat üzerinde kalan statik voltajları elimine edebildiğinden, paralel direnç kullanımı gerekmemektedir. Bu nedenle sadece PGC ve PGD hatlarına direnç eklenmiştir.


PICkit™2 Donanım Arayüzü



Bu devredeki buton ile ilgili kısım PICkit™3'te de mevcuttur. Buton ile ilgili kısım PICkit™3 için de geçerlidir.

Buton, ilk açılışta Bootloader'ı tetiklemek için de kullanılabilir. PICkit™2 butona basılı tutularak PC'ye bağlanırsa bootloader devreye girerek PICkit™2 içerisindeki yazılımı silecektir. Bu, firmware arızası nedeniyle çalışmayan PICkit™2'yi yeniden firmware yükleyerek çalışır hale getirmek için bir yoldur. Ardından PICkit™2 PC arayüzünden yeni firmware yüklenebilir. Bu şekilde de firmware yüklemesi yapılamadıysa J1 konektörü üzerinden harici programlayıcı ile firmware yüklemesi yapılmalıdır. Butonun diğer görevi ise programlamayı tetiklemek için kullanılır. Program menüsünden butonla yazma (Write on PICkit Button) seçeneği aktif hale getirilirse, butona bastığınızda önceden seçmiş olduğunuz dosya PIC'e yazılacaktır. Aynı şekilde Programmer to Go özelliğini kullanırken de yazma işlemi butona basılmak suretiyle başlatılır.

R33 direnci buton kontaklarının açılıp kapanması esnasında oluşan voltaj sıçramalarını azaltmak için kullanılır.

PICkit™2 tasarlandığında voltaj sıçramalarını azaltıcı olarak C16 da düşünülmüşse de, açılışta enerjilenen kondansatörün yarattığı voltaj düşümü sorun çıkarmaktadır. Bu voltaj düşümü ilk açılışta butonun basılı olarak algılanması nedeniyle, bootloader'ın istem dışı tetiklenmesine sebep olabilmektedir. Bu nedenle C16 kondansatörünün kullanımından vazgeçilmiştir. R32 buton hattını Pull-Up yapmak için koyulmuştur. Ancak PIC18F2550'nin dahili Pull-Up işlevi yeterli olduğundan daha sonra kullanımına gerek görülmediğinden devredeki yeri boş bırakılmıştır. Zaten şema üzerinde bu ikisinin karttaki yerinin boş olduğu ifade edilmiştir.

Power LED'i PICkit™2'ye enerji geldiğini belirtir. Target LED'i ise PICkit™2 hedef devreye VDD gerilimi sağladığında yanar. Busy LED'i PICkit™2 PC ile haberleşirken ve Programlama operasyonu yaparken yanar. PIC18F2550 içerisinde geçerli bir firmware yüklü değilse busy LED'i 0,5 s aralıklarla sürekli bir şekilde yanıp sönecektir. R1, R2 ve R3 akım sınırlama dirençleri olup kullanacağınız LED'e ve istediğiniz parlaklık seviyesine göre 330Ω ile 1.5kΩ arasında direnç kullanabilirsiniz.
 
PICkit™2 Programmer to Go için I2C EEPROM Özelliği


PICkit™2 PC'ye ihtiyaç duymadan da programlama yapabilir. Program kodları PICkit™2 yazılımı vasıtasıyla PICkit™2'nin hafızasına alınır. PICkit™2'ye uygun bir kaynaktan (powerbank gibi) 5V verilip PIC bağlantısı yapılır. Ardından cihaz üzerindeki butona basıldığında hafızadaki program PIC'e yüklenecektir.
Bu işlevin çalışması için cihaz üzerine 2 adet 512Kb EEPROM yerleştirilmiştir. Kullanıcı tarafından iki adet 1Mb EEPROM ile değiştirilerek hafıza iki katına çıkarılabilir. Bu yükseltme yapılırken GND'ye bağlı olan A2 pinleri(pin 3) VDD'ye bağlanmalıdır. C9 ve C10 dekuplaj kondansatörleri olup, EEPROM'lara temiz bir besleme gerilimi sağlamak maksadıyla kullanılmıştır. R8 ve R9 dirençleri ise I2C iletişim hattı için gerekli olan Pull-Up dirençleridir. Kendi yapacağınız klonda bu işleve ihtiyacınız yoksa bu bölümü boş bırakabilirsiniz.

[onurinci]

@istinaf duvarı

çok anlaşılır , açık ve net paylaşımınız için Klavyenize sağlık...

[ete]

Faydalı bir yazı oldu. Teşekkür ediyorum.

Ete